Het was weer eens zo'n typisch laatste dag. Waarop je alweer vroeg wakker wordt en denkt "ah gets...weer lang niet alles gedaan en gezien en wat ga ik deze laatste dag doen behalve uitchecken?". Een ding stond vast - en daar had ik heel veel zin in - we gingen met Daan lunchen bij Eataly. Harlem stond al heel lang op mijn lijst en die moest er nu maar eens af.
Dus toen Esther met de taxi richting de Upper East Side vertrok stapte ik zonder plan maar met heel veel zin in de metro naar Harlem. Die best vol zat. Met mensen die - zoals je vaak in de metro ziet - een beetje zaten te suffen, verveeld voor zich uit aan het staren waren, in een boek zaten te lezen of met hun telefoon aan het spelen waren. Nadat ik een tijdje op de kaart had zitten kijken besloot ik de man naast mij om zijn mening te vragen. "Excuse me sir, may I ask you something?". Na een bevestigende "sure" ging ik verder met "so, if this were your last day in New York, and you had about 2 hours to spend in Harlem, where would you go?". De man keek me ietwat verbaasd aan, keek toen snel om zich heen, boog zich naar me toe en fluisterde "I would not go to Harlem at all". Haha, daar moest ik ontzettend om lachen. Tot ik ontdekte dat het geen grapje was. Hij boog zich weer naar me en fluisterde nog zachter dan net, want mijn gegiechel had de aandacht getrokken van een aantal medereizigers, "no really, I don't think it is safe. But if you must, then at least do not go above 125 th street. Stay below 125th and you should be ok".
Dat deed ik dus maar. Ik stapte bij de 125e street het station uit en werd daar verwelkomd door een prachtige blauwe maar ijskoude lucht. Ik zette het op een lopen, around the block. Kwam uit bij het Harriet Tubman standbeeld (zij heeft kneiterhard geknokt voor haar vrijheid en die van vele andere slaven) en zag verderop een heleboel politie auto's staan. No worries about mijn veiligheid dus. Wel enorme zin in koffie. Bij het superknusse Serengeti teas & spices waar ik me even in Afrika waande en waar ik natuurlijk eigenlijk thee had moeten halen in plaats van een coffee-to-go. Volgende keer neem ik daar most definitely een theetje.
En ineens liep ik alweer op de 125th street. Met het Apollo theater en een heleboel winkels. Vol met honkbalpetjes en basketbalschoenen. En zware zwarte hiphop en rapgeluiden. Ik ontmoette "Ali" of "Khaled" of "Ahmed" - geen idee, ik kon hem niet verstaan en hij zei op al mijn herhalingen "yeah" - een aardig mannetje die allerlei zilveren en houten sieraden op zijn kraampje had liggen. Daar heb ik een mooie houten ring met ketting bij gescoord. En voor ik het wist stond er een man met een enorm vrolijk gezicht naast me die me zijn cd moest kopen. Hoefde hij weinig moeite voor te doen - ik vind dat altijd leuk. Het ging hier om een new release van The Harlem 6. Worldfamous in Harlem. En wie weet, binnenkort ook in Nederland. Hupsakee. In de tas en dan zien we thuis wel of het wat is. Niet dus, maar wel weer 5 minuten lol gehad.
Snel nog even de DSW in gelopen, voor zover dat snel kan, naar die waanzinnige muurschildering staan kijken en toen maar weer terug naar Manhattan. Harlem kan voor de helft van mijn lijst. Want ik heb maar een ietsiepietsie gezien en weet zeker dat er veel meer te beleven is. Volgende keer ga ik of met Free Tours by Foot of met hun selfie: //www.freetoursbyfoot.com/new-york-tours/walk.
