Zo simpel als het lijkt is het nog niet, een avondje stappen in een van New York's betere nachtclubs. Er voor het gemak van uitgaande dat je balboekje of netwerk niet tot Manhattan strekt is het best lastig een goede club te vinden. En dan is dat nog het makkelijkste deel, eenmaal gevonden moet je nog zien binnen te komen. Ook met de looks van een model geen sinecure. Lange rijen mensen voor de deur en lastige portiers, dat werk.
En precies daarom hebben we een paar jaar terug een Chelsea nightclubtour geboekt via Uncle Sam's. Ik vond het ergens best genant om op die manier het nachtleven van NY te ontdekken maar achteraf is het me 200% meegevallen. Het scheelt een hoop tijd, ergernis en geld om op deze manier uit te gaan.
Wij verzamelden rond half elf in een cafeetje waar je kennis maakt met de andere deelnemers aan de tour. Samen drink je, een beetje onwennig, een drankje en maak je een praatje om elkaar een beetje te leren kennen. Wij waren met iets van 20 personen van diverse nationaliteiten, qua leeftijd zo tussen de 20 en 50. Eigenlijk toch wel heel leuk al die verschillende types met als gemeenschappelijk doel; we gaan er een top avond/nacht van maken.
Daarna was het een klein stukje lopen naar de eerste club, The Mansion (ook wel M2). Met onze tourguides liepen we langs de lange rijen zo naar de VIP entrance. Na wat geschreeuw en geduw en gehannes met onze ID's (druk druk druk) waren we binnen. Een gave club en veel New Yorkers geven er hoog over op. Wij kregen een plek toegewezen waar we konden zitten en er werd meteen wodka, cranberrysap en water geserveerd. Veel bezoekers kicken op deze "booth & bottle service" en ik moet zeggen, het heeft wel wat zo'n eigen plek. De muziek was lekker maar niet echt up tempo, beetje R&B & hip/hop, dus het bleef bij mensen kijken, hangen en kletsen.
Een van onze tourguides was een pittige Italiaan die gek was van AZ Alkmaar (ja het kan raar gaan in New York). Toen hij Daphne in haar oor begon te likken nadat hij tegen mij al over een trio was begonnen zijn we maar een biertje aan de bar gaan halen, bye bye Sergio. I kid you not. Na iets van anderhalf uur werden we door Sam (toen de eigenaar van Uncle Sam's) opgepikt om naar de volgende club, Marquee, te gaan.
Hetzelfde ritueel, zo langs de lange rijen richting entree. Ook hier weer booth & bottle service ('t went snel hoor). En wow, wat vond ik deze club gaaf! Groot, goed ingericht, lekkere dansmuziek (house/dance) en een super sfeer. Alles wat je je voorstelt bij een nachtclub in New York vind je hier, tot de danseressen op pilaren aan toe. We hebben lekker staan dansen en dikke lol gehad. Als ik het nummer Use Somebody van de Kings of Leon in een up tempo versie hoor ben ik in gedachten gelijk weer hier, super cool. Een ervaring die ik niet had willen missen.
We hebben het nog eens over gedaan, zo'n nightclubtour. Viel ons toen toch wat tegen. Omdat de Marquee onverwacht dicht was zijn we tussen het kennismakingsrondje in het cafe en The Mansion naar een "lounge" gegaan: "to warm up for the night". Die zogenaamde lounges zie je veel in New York maar ik vind het niet bijzonder. Meer een soort van kleine discotheek van vroeger (oh dit klinkt echt erg). Misschien is het een gevalletje been there, done that maar we waren niet onder de indruk. Nadat iemand, die ik niet met naam ga noemen, toch wel heel opdringerig werd en niet van nee wilde horen zijn we na een uurtje The Mansion uit gegaan: "taxi!". De mensen in de rij verbijsterd achter latend ...